Sunday, October 19, 2008

Προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινων. Αλληλεγγύης

Χαραλαμπίδου Χρυστάλλα

Ζωγράφου

10 Οκτωβρίου 2008

Προς τον Υπουργό Υγείας

και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

κύριο Δημήτρη Αβραμόπουλο

Αριστοτέλους 17

Αθήνα Τ. Κ. 10187


Αξιότιμε κύριε Αβραμόμουλε,


Απευθύνομαι και σε σας για ορισμένες παρατηρήσεις και ταυτόχρονα εισηγήσεις που θα ήθελα να κάνω. Συγκεκριμένα θέλω να θίξω το θέμα της ασφάλειας και ιδιαίτερα της οδικής ασφάλειας στην Ελλάδα και να τονίσω το γεγονός ότι η χώρα κατατάσσεται πρώτη σε θανάτους από τροχαία ατυχήματα απ’ όλες τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης ακόμα και μετά την εφαρμογή του νέου Κ.Ο.Κ. πρέπει να ανησυχεί ιδιαίτερα.


Περίπου 2000 άνθρωποι χάνονται κάθε χρόνο στον τόπο μας από τροχαία ατυχήματα και άλλοι τόσοι τραυματίζονται βαριά. Μεταξύ αυτών μεγάλος αριθμός νέων κυρίως ανθρώπων βρίσκονται ξαφνικά για πάντα καθηλωμένοι σε μία αναπηρική καρέκλα.


Είναι αξιέπαινη η υπογραφή σχεδίου δράσης για την προώθηση των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία. Αξιέπαινη όμως θα ήταν και η προσπάθεια της μη αύξησης του ετήσιου αριθμού των αναπήρων.


Η μάστιγα του Τροχαίου ατυχήματος είναι ένα μεγάλο, Εθνικό μάλιστα κοινωνικό πρόβλημα που αφορά όλους μας και το οποίο χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.

Θέλω να τονίσω ιδιαίτερα ότι η επίλυσή του δεν αφορά ένα ή δύο Υπουργεία όπως συνηθίστηκε να θεωρείται. Κάθε Υπουργείο μπορεί και επιβάλλεται να συντονίσει ορισμένες ενέργειες και να συμβάλει στην μείωση των τροχαίων ατυχημάτων. Όσο υπάρχει έλλειψη συντονισμού των διάφορων υπουργείων, τα οποιαδήποτε μέτρα που λαμβάνονται κατά καιρούς δεν έχουν αποτελεσματικότητα. Κι’ αυτό είναι σίγουρα άδικο.


Οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό των εκάστοτε εφημερευόντων νοσοκομείων γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους για τα νέα γνωστά και άγνωστα παιδιά θύματα τροχαίου με εμπλεκόμενο δίκυκλο. Γνωρίζουν καλύτερα απ’ όλους τι γίνεται μετά τα μεσάνυχτα και κατά τις πρώτες πρωινές ώρες στα επείγοντα περιστατικά.


Ξέρουν καλύτερα απ’ όλους πόσες ώρες χρειάζεται να δώσουν πραγματικές μάχες για να σώσουν ζωές μετά από ένα τροχαίο ατύχημα.

Δεν είναι λογικό να υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις εντατικών μονάδων νοσηλείας, να πεθαίνει κόσμος με εμφράγματα, εγκεφαλικά και κάθε είδους ασθένεια, διότι τα νοσοκομεία μας είναι γεμάτα με τραυματίες από τροχαία.


Δεν είναι φυσιολογικό, όταν τα νοσοκομεία της χώρας περιμένουν μετά από κάθε τριήμερο αυξημένο αριθμό θυμάτων από τροχαία το Υπουργείο Υγείας να αφήνεται σε άλλους «αρμόδιους» για να δώσουν λύσεις.


Δεν μπορεί το εν λόγω Υπουργείο να μένει αμέτοχο, όταν η ύλη περί μηχανικής αυτοκινήτων στη θεωρητική εξέταση οδηγών είναι πολύ μεγαλύτερη σε σχέση με τα μαθήματα πρώτων βοηθειών. Λες και προηγείται να δοθούν οι πρώτες βοήθειες επί τόπου στο αυτοκίνητο αντί στους τραυματίες. Όσες περισσότερες γνώσεις πρώτων βοηθειών έχουμε, τόσες περισσότερες πιθανότητες έχουμε να σώσουμε ζωές, ειδικά στην Αθήνα, που πολλές φορές χάνονται άνθρωποι, διότι δεν μπορεί να φτάσει έγκαιρα το ασθενοφόρο.


Σ’ αυτή εδώ τη χώρα, οδηγοί με μη ανεπτυγμένη συνείδηση ασφάλειας και ασυνειδησία γενικότερα, όχι μόνο δεν παραχωρούν χώρο για να περάσει το ασθενοφόρο, αλλά έχουν μάλιστα το θράσος να το ακολουθούν κορνάροντας για να γλιτώσουν την κίνηση.


ΕΙΣΗΓΟΥΜΑΙ:


1) Το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης να συνεργαστεί: Με τα Υπουργεία Τουριστικής Ανάπτυξης, Υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας, Εσωτερικών, Μεταφορών και Επικοινωνιών, Εθνικής Παιδείας και θρησκευμάτων, Πολιτισμού, Επικρατείας, ούτως ώστε να τεθεί ένα φρένο στο ωράριο των νυχτερινών κέντρων διασκέδασης.

Η διασκέδαση μπορεί να αρχίζει και να τελειώνει πιο νωρίς. Όταν δεν μπορούμε να ελέγξουμε την μεταμεσονύχτια και μέχρι πρωίας διασκέδαση στη χώρα, φρονιμότερο είναι να την καταργήσουμε.

Ως εκ τούτου, αποστέλλω σχετικό άρθρο μου με τίτλο «Ωράριο Νυχτερινής Διασκέδασης ποτό και Τροχαία ατυχήματα». Οι εισηγήσεις οι οποίες αναφέρονται στο άρθρο παρακαλώ να θεωρηθούν σαν εισηγήσεις προς το Υπουργείο σας.


2) Το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης να συνεργαστεί επίσης με το Υ.ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε. και τα πιο πάνω Υπουργεία για την πάταξη τόσο των τροχαίων ατυχημάτων όσο και την ανάπτυξη συνείδησης οδικής ασφάλειας με σκοπό την μείωση των τροχαίων ατυχημάτων και προστασία της ανθρώπινης ζωής στους δρόμους.


3) Να συνεργαστεί με τα συναρμόδια Υπουργεία και να εισηγηθεί την αύξηση μαθημάτων πρώτων βοηθειών στην θεωρητική εξέταση των υποψήφιων οδηγών.


Οι υποψήφιοι οδηγοί επίσης αντί να μαθαίνουν πως θα φτιάξουν το αυτοκίνητό τους, να εκπαιδεύονται πως με κάποιο σύστημα να παραχωρούν χώρο για να περάσει ασθενοφόρο ή αυτοκίνητο το οποίο μεταφέρει τραυματία ή ασθενή σε νοσοκομείο, όπως εκπαιδεύονται στην Γερμανία και σε άλλες χώρες.


Φυσικά και δεν είναι τόσο εύκολο να εφαρμοστεί ένα τέτοιο σύστημα στις πυκνοκατοικημένες περιοχές της Αθήνας. Αφού όμως επιλέξαμε να συνεχίζουμε τη δόμηση σαν να μην συμβαίνει τίποτε, είμαστε υποχρεωμένοι να βρούμε μεθόδους για να προστατευτούμε.


4) Να συνεργαστεί με το Υπουργείο Εσωτερικών για την εκπαίδευση των τμημάτων των Ο. Τ. Α. που ασχολούνται με σήμανση και ασφάλεια γενικότερα.


Σας στέλλω:

Α) Άρθρο….

Β) Επιστολή……

Δ) Βιβλίο μου…..


Με εκτίμηση

Χρυστάλλα Χαραλαμπίδου

E-Mail Chrystalla57@gmail.com

chrystalla@tellas.gr

http://greekroadsafety.blogspot.com/

http://educationsuggestions.blogspot.com/